Pin by Κύριος Ωκεανός on Board 2 | Pinterest

Link

Board 2 on Pinterest

Pin by Κύριος Ωκεανός on Board 2 | Pinterest

Link

LIFO.gr: Το εξώφυλλο που έβγαλε τις φεμινίστριες από τα ρούχα τους

Σύνδεσμος προς την αρχική ανάρτηση: greekbdsm.com – LIFO.gr: Το εξώφυλλο που έβγαλε τις φεμινίστριες από τα ρούχα τους

Τις έντονες αντιδράσεις φεμινιστικών οργανώσεων έχει ξεσηκώσει το εξώφυλλο του περιοδικού Vogue Hommes International και αυτό επειδή δείχνει το διάσημο μοντέλο της δεκαετίας του 90 Stephanie Seymour να αγκαλιάζεται «βίαια» από τον συνάδελφό της Marlon Teixeira.

Η συνέχεια στο LIFO:
http://www.lifo.gr/now/media/16236

Περί κρεβατιών…

Λέγεται ότι ένα από τα πιο σημαντικά σύνεργα του BDSM είναι το κρεβάτι. Όχι επειδή είναι απαραίτητο, αλλά επειδή πολλές από τις πρακτικές του BDSM είναι αδύνατον να εφαρμοστούν χωρίς το κατάλληλο κρεβάτι. Κατά συνέπεια, στις κρεβατοκάμαρες πολλών διεστραμμένων ατόμων βρίσκει κανείς περίεργα, πρωτότυπα, εντυπωσιακά, και ασυνήθιστα κρεβάτια. Ξεκινάω λοιπόν αυτό το νήμα για να γίνει συζήτηση περί κρεβατιών.

Στο ποσοστό που αυτό δεν αντίκειται στον κανονισμό του forum, μπορούμε να συζητήσουμε και για την αγορά του κατάλληλου-για-BDSM κρεβατιού: κατασκευαστές, ποιότητα, τιμές, κλπ.

Όποιος θέλει ας αναρτήσει φωτογραφίες του κρεβατιού του. Εγώ κάνω την αρχή αναρτώντας φωτογραφίες του δικού μου, το οποίο δεν είναι αγορασμένο από πουθενά, το έχω φτιάξει μόνος μου.

Re: Πυγοράπισμα (Spanking)

Με γυμνό χέρι μου αρέσει πολύ.

Από εκεί και πέρα υπάρχουν φορές που πρέπει να χρησιμοποιηθεί κάποιο εργαλείο. Τα μαστίγια, οι ζώνες, κλπ. καλό είναι να χρησιμοποιούνται με μεγάλη προσοχή, γιατί δεν είναι «όργανα ακριβείας», και διατρέχουν έναν σοβαρό κίνδυνο: να βρουν μουνοχειλάκι. (Ή τέλος πάντων γεννητικά όργανα, για να μην είμαστε σεξιστές.) Αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι ένα χτύπημα που δεν ήταν αρκετά δυνατό για να προκαλέσει κοκκίνισμα στα καπούλια μπορεί να προκαλέσει βαθύ κοκκίνισμα σαν κάψιμο, συνοδευόμενο βέβαια από οικτρό πόνο, (μιλάμε για κλάματα,) στα μουνόχειλα. Μην διακινδυνεύσετε κάτι τέτοιο αν σκοπός σας δεν είναι να επιφέρετε ακριβώς αυτό.

Από εκεί και πέρα, ένα πολύ εύκολα αποκτήσιμο όργανο ακριβείας για πυγοράπισμα είναι η μακριά, πλαστική, γλώσσα παπουτσιών. Έχω ξαναδημοσιεύσει τη φωτογραφία στο νήμα περί επινοητικότητας, αλλά μια επαναδημοσίευση δεν βλάπτει:

Αν αστοχήσεις και με αυτό, είσαι ακατάλληλος για το άθλημα!

Όσο για τα «ευχαριστώ» ή για το μέτρημα που συνηθίζουν πολλοί, τι να πω, συμφωνώ ότι καλό είναι το «υ» να γνωρίζει εκ των προτέρων πόσες θα φάει, αλλά μερικές φορές δεν γίνεται, γιατί μερικές φορές το πυγοράπισμα γίνεται όχι για τιμωρία, αλλά «γιατί έτσι». Όπως και να έχει το θέμα, τα «ευχαριστώ» μου ακούγονται πλέον του δέοντος προσποιητά, ενώ το μέτρημα μου ακούγεται κάπως «στρατιωτικό». Εγώ προτιμώ να ακούω απλώς μικρές κραυγές, λυγμούς και αναστεναγμούς. Φαντάζομαι πως και τα «μμμφφμχχχ-μμμφφμχχχ» που επιτρέπει το φίμωτρο καλά θα ήταν, αν και δεν το έχω δοκιμάσει ποτέ έτσι.

Λουκέτα

Ως τέρας ελέγχου, (όπως λέμε και στα ελληνικά, «κοντρόλ φρήκ»,) θέλω ό,τι ασφαλίζω να παραμένει ασφαλισμένο, σταθερά και αξιόπιστα, και να απασφαλίζει τη στιγμή που θα το θελήσω εγώ, και μόνο όταν το θελήσω εγώ. Γι’ αυτό, μου αρέσουν τα λουκέτα. Δε λέω, καλοί είναι οι κόμποι, και τα καραμπίνερ, και τα διάφορα κλιπάκια, αλλά μόνο για χρήσεις σε σημεία όπου είναι αδύνατον να φτάσει η «υ». Για ο,τιδήποτε άλλο, δεν αρκούμαι με τίποτα λιγότερο από ένα καλό λουκέτο.

Ένα πολύ χρήσιμο πράγμα που πρέπει να ξέρει κανείς σχετικά με τα λουκέτα είναι ότι μπορείς να αγοράσεις μια ντουζίνα από αυτά, και να δέχονται όλα το ίδιο κλειδί. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό, γιατί ένα πράγμα που δεν θέλεις σε καμία περίπτωση να σου συμβεί είναι να έχεις την «υ» δεμένη σε πέντε σημεία, και να έχεις πέντε διαφορετικά κλειδιά να δοκιμάσεις στο κάθε σημείο προκειμένου να την ελευθερώσεις. Ειδικά μάλιστα αν συντρέχει κάποια έκτακτη ανάγκη που να καθιστά αναγκαίο να την ελευθερώσεις γρήγορα. (Καλό είναι να σκεφτόμαστε πρώτα απ’ όλα την ασφάλεια.)

Το ότι μπορείτε να βρείτε πολλά λουκέτα που δέχονται το ίδιο κλειδί δυστυχώς δεν σημαίνει ότι είναι κι εύκολο, γι αυτό ψάξτε να τα βρείτε πριν τα χρειαστείτε: είναι πολύ πιθανό ότι θα αναγκαστείτε να τα κάνετε παραγγελία. Προσοχή: δεν πρόκειται για ειδική παραγγελία, πρόκειται για ένα κανονικότατο είδος μαζικής παραγωγής το οποίο απλά είναι δύσκολο να το πετύχει κανείς σε στοκ, κι έτσι πρέπει συνήθως να παραγγελθεί από τον χονδρέμπορο ή από το εργοστάσιο. Αν κάποιος μάγκας πάει να σας πει για τον φίλο του τον κλειδαρά που κατασκευάζει λουκέτα και μπορεί να φτιάξει ειδικά για εσάς μια ντουζίνα με το ίδιο κλειδί, σε τιμή ευκαιρίας μόνο είκοσι Ευρώ το κομμάτι, πείτε του «ευχαριστώ, δεν θα πάρω». (Αν η ανατροφή σας δεν σας επιτρέπει να του πείτε τίποτα πιο γαλλομαθές.)

Η ντουζίνα λουκέτα με το ίδιο κλειδί που είχα βρει εγώ πριν από 6 χρόνια περίπου σε έναν κλειδαρά επί της οδού Αθηνάς στην Αθήνα ήταν μάρκας «Master». Δεν ήταν τόσο μικρά όσο θα ήθελα να είναι, αλλά βιαζόμουν, (η «υ» κατέφθανε το ίδιο βράδυ από το εξωτερικό,) κι έτσι δεν είχα χρόνο για να κάνω παραγγελία.

Ένα άλλο πολύ σημαντικό πράγμα που πρέπει να γνωρίζουμε για τα λουκέτα είναι ότι αμέσως αφότου τα αγοράσουμε, τα δοκιμάζουμε όλα ένα-ένα για να βεβαιωθούμε ότι δουλεύουν όλα σωστά. Ευτυχώς το είχα προνοήσει αυτό το ίδιο εκείνο απόγευμα, και απέφυγα μια πάρα πολύ δυσάρεστη έκπληξη, γιατί πράγματι, ένα από τη δωδεκάδα αφότου ξεκλείδωσε μια φορά και ξανακλείδωσε, μετά δεν ξαναξεκλείδωσε ποτέ. Θα ήταν πολύ ατυχές αν το λουκετάκι εκείνο είχε αρνηθεί να ξαναξεκλειδώσει ενώ ήταν ήδη ασφαλισμένο στο περιλαίμιο της «υ». Όποιο λουκέτο βρεθεί να μην δουλεύει τέλεια, το πετάμε αμέσως. Δεν το κρατάμε μήπως βελτιωθεί, ή μήπως βρούμε κάποια λύση, γιατί αν τυχόν αναμειχθεί με τα υπόλοιπα, έχουμε σοβαρό πρόβλημα.

Και τέλος, το πιο σημαντικό πράγμα απ’ όλα, σχετικά με τα λουκέτα: δεν κλειδώνουμε ποτέ λουκέτο αν δεν είμαστε πρώτα απολύτως σίγουροι για το που ακριβώς βρίσκεται το κλειδί του. Αυτό δεν σημαίνει «είμαι σίγουρος πως είναι στο συρτάρι του κομοδίνου γιατί θυμάμαι πως εκεί το είχα αφήσει χθες», σημαίνει «το έπιασα μόλις στα χέρια μου, κι έτσι ξέρω που ακριβώς είναι.» Το πιο σωστό, κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι το κλειδί να κρέμεται ως φυλαχτό από το λαιμό του «Κ», και ο «Κ» να μην κλειδώνει ποτέ κανένα λουκέτο αν δεν έχει πρώτα βεβαιωθεί ότι το φυλαχτό βρίσκεται πράγματι στο λαιμό του. Παραθέτω φωτογραφία του δικού μου «φυλαχτού». Διακρίνεται λεπτό δερμάτινο λουράκι στην άκρη του οποίου κρέμεται το κλειδί της δωδεκάδας (αρχικά, αλλά τελικά εντεκάδας) λουκέτων που έχω στο «κουτί με τα παιχνίδια» μου, μαζί με το κλειδάκι από ένα ζευγάρι χειροπέδες.

Re: Επινοητικότητα…

Σε σύγκριση με αντικείμενα για τα οποία έχω ξοδέψει κατά καιρούς ένα σωρό λεφτά, και λαμβάνοντας υπόψιν το πόσο χρησιμοποιήθηκαν τα εν λόγω αντικείμενα, θα έλεγα ότι τα ακόλουθα δύο διαστρέψιμα* υπάρχοντα του νοικοκυριού μου είχαν μακράν τον καλύτερο λόγο κόστους προς ώρες χρήσης:

α) Πλαστική «γλώσσα» υποδημάτων αγορασμένη από σούπερ μάρκετ
β) Δερμάτινη πλεκτή ζώνη (αφήνει όμορφα καρό σημάδια στα καπούλια της «υ»)

*”Διαστρέψιμο”: μεταφορά στα ελληνικά του αγγλικού όρου “Pervertible”. Βλέπε Pervertible http://en.wikipedia.org/wiki/Pervertible

Υ.Γ.
Έχω μια απορία, αν μπορεί κάποιος ας μου τη λύσει. Στις “galleries” διαφόρων μελών του forum έχω δει μέχρι στιγμής ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς, κι ακόμα ό,τι δεν μπορεί να φανταστεί κανείς. Αφού λοιπόν έχουν έτσι τα πράγματα, προς τι η πολύωρη καθυστέρηση (“pending approval”) για έλεγχο των αναρτώμενων φωτογραφιών; Δηλαδή, με βάση αυτά που έχω δει εδώ μέσα, τι στο καλό θα μπορούσε να συνιστά αιτία μη-έγκρισης μιας φωτογραφίας;